| Επιτομή: |
Το τραπεζικό σύστημα αποτελεί την καρδιά του χρηματοπιστωτικού συστήματος και η εύρυθμη λειτουργία του αναγκαία συνθήκη για την οικονομική ανάπτυξη και ευημερία. Στη χώρα μας, η αποκανονικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και η μετέπειτα ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ, είχαν ως αποτέλεσμα το ελληνικό
τραπεζικό σύστημα να γνωρίσει μεγάλη άνθηση. Συγκεκριμένα, σε όλη τη διάρκεια της περιόδου 1990-2009, οι ελληνικές τράπεζες εμφάνισαν σημαντική αύξηση της κερδοφορίας τους, ενώ μετά από δεκαετίες εσωστρέφειας κατάφεραν να εφαρμόσουν στρατηγικές διεθνοποίησης, αναπτύσσοντας δραστηριότητες σε όλη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Το κλίμα αυτό άλλαξε άρδην με το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και τη μετεξέλιξή της σε κρίση δημοσίου χρέους. Οι συνέπειές της ήταν καταλυτικές, με τις ελληνικές τράπεζες να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας και κεφαλαιακής επάρκειας και να εισέρχονται σε μία παρατεταμένη περίοδο ζημιογόνων χρήσεων. Λόγω των προβλημάτων που προέκυψαν, ακολούθησε
ένα κύμα συγχωνεύσεων και εξαγορών πιστωτικών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα να αλλάξει ριζικά η δομή του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Στην παρούσα διπλωματική εργασία παρουσιάζονται εκτενώς οι αλλαγές που υπέστη το εγχώριο τραπεζικό σύστημα στο σύνολό του κατά τη διάρκεια της περιόδου 2008-2017. Παρουσιάζεται επίσης η εξέλιξη των βασικών μεγεθών της Τράπεζας Πειραιώς, της μεγαλύτερης πλέον τράπεζας σε όρους ενεργητικού, δανείων και καταθέσεων, σε σχέση με τις υπόλοιπες συστημικές τράπεζες. Τέλος, εξετάζεται η διαχρονική εξέλιξη επιλεγμένων χρηματοοικονομικών δεικτών της τραπέζης, προκειμένου να αξιολογηθούν η πορεία της εν μέσω του αντίξοου μακροοικονομικού περιβάλλοντος και να αναδειχθούν οι τομείς στους οποίες εξακολουθεί να αντιμετωπίζει προβλήματα, καθώς και οι τρόποι αντιμετώπισής τους, έτσι ώστε να συνεχίσει να αποτελεί αναπόσπαστο και πρωταγωνιστικό κομμάτι του εγχώριου τραπεζικού συστήματος, όπως αυτό διαμορφώνεται μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ετών.
|