| Επιτομή: |
Περίληψη
Σημαντικός αριθμός μελετών έχει εκπονηθεί κατά καιρούς για την επαγγελματική εξουθένωση των Ελλήνων εκπαιδευτικών καταδεικνύοντας χαμηλά ποσοστά εξουθένωσης συγκριτικά με άλλες χώρες (Κάντας, 1996, Αβεντισιάν – Παγορουπούλου, Κουμπιάς, & Γιαβρίμης, 2002), αλλά και αυξανόμενα (Κάμτσιος, Λώλης, 2016). Απουσιάζουν ωστόσο οι μελέτες για την επαγγελματική εξουθένωση των εκπαιδευτικών προσχολικής ηλικίας με εξαίρεση αυτή των Tsigilis, Zachopoulou, Grammatikopoulos, (2006).
Αντίστοιχα σημαντικός αριθμός μελετών υφίσταται για την επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών στον ελληνικό και στο διεθνή χώρο, αναγνωρίζοντας τη σημασία της στην απόδοση των εκπαιδευτικών και στην ποιότητα του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου. Και στην κατηγορία αυτή των μελετών απουσιάζουν αυτές που αφορούν στον κλάδο των Νηπιαγωγών με εξαίρεση τις μελέτες των Ταρασιάδου (2008) και Ταραλάικου (2015).
Στόχος λοιπόν της παρούσης ερευνητικής προσπάθειας είναι να διερευνηθούν οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης και πως αυτές συνεισφέρουν στην εμφάνιση επαγγελματικής εξουθένωσης και εν τέλει στην επαγγελματική τους ικανοποίηση. Από τα αποτελέσματά της προκύπτει κάποιος βαθμός επαγγελματικής εξουθένωσης κυρίως ως προς την πτυχή της συναισθηματικής εξάντλησης, ωστόσο δεν εντοπίζει αποπροσωποποίηση και μειωμένα επιτεύγματα, ενώ επιβεβαιώνει τα ευρήματα μελετών που καταδεικνύουν σημαντικά επίπεδα επαγγελματικής ικανοποίησης των Νηπιαγωγών.
Λέξεις – Κλειδιά: Επαγγελματική Εξουθένωση, Επαγγελματική Ικανοποίηση, Συνθήκες Εργασίας, Εκπαιδευτικοί Προσχολικής Αγωγής.
|